Kolagen stanowi od 5 do 6% masy ciała i jest najobficiej występującym białkiem u ssaków. Jest on głównym składnikiem więzadeł, ścięgien, kości, chrząstek, mięśni i skóry. Kolagen wchodzi również w skład macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM), dlatego odgrywa kluczową rolę w procesie gojenia ran, wspierając regenerację skóry i tkanki podskórnej oraz remodeling powstającej blizny.
Tropokologen, wpływając bezpośrednio na fibroblasty i pobudzając je do produkcji endogennego kolagenu, działa regenerująco na tkankę łączną włóknistą, budującą strukturę skóry, mięśni i nerwów
Najmniejszą podjednostką kolagenu jest tropokolagen, utworzony przez sekwencyjnie ułożone jednostki glukozy/galaktozy oraz cztery aminokwasy: prolinę, hydroksyprolinę, glicynę i lizynę. Potrójna helisa (trzy łańcuchy alfa) tropokolagenu to podstawowa jednostka dojrzałego kolagenu. Odpowiada on za tworzenie solidnego biorusztowania dla tkanek ulegających uszkodzeniu pod wpływem takich czynników jak: ciąża, poród, zabiegi operacyjne, stany zapalne czy procesy starzenia.
Zastosowanie kolagenu
Ze względu na powszechność występowania kolagenu w organizmie, jego zewnętrzne podanie znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny i wskazaniach terapeutycznych, zaczynając od leczenia bólu w układzie narządu ruchu, przez przywracanie prawidłowej funkcji nerwów i mięśni, wsparcie procesu gojenia trudnych ran i remodeling starych blizn różnego pochodzenia, po rewitalizację skóry i tkanek podskórnych w medycynie i ginekologii estetycznej.
Dostarczanie egzogennego kolagenu niweluje ujemny bilans syntezy i biodegradacji kolagenu endogennego, którego produkcja w organizmie człowieka zaczyna sukcesywnie spadać po 25 roku życia, a po 60 prawie ustaje, co znacznie utrudnia regenerację uszkodzeń w obszarze tkanki włóknistej. Aby szybko i skutecznie wesprzeć naturalne procesy wytwarzania kolagenu przez nasz organizm, kolagen podawany z zewnątrz powinien być jak najbardziej zbliżony do niego swoją strukturą i właściwościami.
Bezpieczeństwo stosowania
Prowadzone na przestrzeni ostatnich lat badania wykazały wysokie bezpieczeństwo stosowania kolagenu typu I pochodzenia wieprzowego, szczególnie w zakresie ogólnej immunogenności i biokompatybilności z kolagenem ludzkim, w oparciu o homologię międzygatunkową. Sekwencje glikoproteinowe łańcucha α1 i łańcucha α2 kolagenu typu I człowieka i świń, mają homologię odpowiednio 97% i 94%, co uzasadnia wykorzystanie kolagenu świńskiego jako wsparcie procesów produkcji kolagenu w ludzkim organizmie. Niezwykle ważną zaletą kolagenu pochodzenia wieprzowego, w odróżnieniu od innych jego źródeł, jest bezpieczeństwo zastosowania również u pacjentów onkologicznych, ze względu na niewystępowanie białek zakaźnych.